ανελέητος

Greek

Alternative forms

• ανελεήτως (aneleḯtos) (Katharevousa)

Etymology

Ultimately from Ancient Greek ἐλεέω (eleéō, “to pity”)

Adjective

ανελέητος • (aneléitos) m (feminine ανελέητη, neuter ανελέητο)

1. merciless, pitiless, cruel

Declension

Declension of ανελέητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανελέητος (aneléitos)	ανελέητη (aneléiti)	ανελέητο (aneléito)		ανελέητοι (aneléitoi)	ανελέητες (aneléites)	ανελέητα (aneléita)
genitive	ανελέητου (aneléitou)	ανελέητης (aneléitis)	ανελέητου (aneléitou)		ανελέητων (aneléiton)	ανελέητων (aneléiton)	ανελέητων (aneléiton)
accusative	ανελέητο (aneléito)	ανελέητη (aneléiti)	ανελέητο (aneléito)		ανελέητους (aneléitous)	ανελέητες (aneléites)	ανελέητα (aneléita)
vocative	ανελέητε (aneléite)	ανελέητη (aneléiti)	ανελέητο (aneléito)		ανελέητοι (aneléitoi)	ανελέητες (aneléites)	ανελέητα (aneléita)

Related terms

• ανελέητα (aneléita, “pitilessly”)