ανδρίκιος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανδρίκιος • (andríkios) m (feminine ανδρίκια, neuter ανδρίκιο)
- Alternative form of αντρίκειος (antríkeios)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανδρίκιος (andríkios) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιοι (andríkioi) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) | |
| genitive | ανδρίκιου (andríkiou) | ανδρίκιας (andríkias) | ανδρίκιου (andríkiou) | ανδρίκιων (andríkion) | ανδρίκιων (andríkion) | ανδρίκιων (andríkion) | |
| accusative | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιους (andríkious) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) | |
| vocative | ανδρίκιε (andríkie) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιοι (andríkioi) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανδρίκιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανδρίκιος, etc.)