αναψηλάφηση

Greek

Noun

αναψηλάφηση • (anapsiláfisi) f (plural αναψηλαφήσεις)

1. (law) review (the re-opening and re-examination of a closed case)

Declension

Declension of αναψηλάφηση

	singular	plural
nominative	αναψηλάφηση (anapsiláfisi)	αναψηλαφήσεις (anapsilafíseis)
genitive	αναψηλάφησης (anapsiláfisis)	αναψηλαφήσεων (anapsilafíseon)
accusative	αναψηλάφηση (anapsiláfisi)	αναψηλαφήσεις (anapsilafíseis)
vocative	αναψηλάφηση (anapsiláfisi)	αναψηλαφήσεις (anapsilafíseis)

Older or formal genitive singular: αναψηλαφήσεως (anapsilafíseos)

Related terms

• αναψηλαφώ (anapsilafó, “to review”)