αναχώνευση
Greek
[edit]Noun
[edit]αναχώνευση • (anachónefsi) f (plural αναχωνεύσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναχώνευση (anachónefsi) | αναχωνεύσεις (anachonéfseis) |
| genitive | αναχώνευσης (anachónefsis) | αναχωνεύσεων (anachonéfseon) |
| accusative | αναχώνευση (anachónefsi) | αναχωνεύσεις (anachonéfseis) |
| vocative | αναχώνευση (anachónefsi) | αναχωνεύσεις (anachonéfseis) |
Older or formal genitive singular: αναχωνεύσεως (anachonéfseos)