αναχρονισμός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀναχρονισμός (anakhronismós, “anachronism”).
Noun
[edit]αναχρονισμός • (anachronismós) m (plural αναχρονισμοί)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναχρονισμός (anachronismós) | αναχρονισμοί (anachronismoí) |
| genitive | αναχρονισμού (anachronismoú) | αναχρονισμών (anachronismón) |
| accusative | αναχρονισμό (anachronismó) | αναχρονισμούς (anachronismoús) |
| vocative | αναχρονισμέ (anachronismé) | αναχρονισμοί (anachronismoí) |
Related terms
[edit]- αναχρονιστικός (anachronistikós, “anachronistic”, adjective)