αναυπήγητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Adjective
[edit]αναυπήγητος • (anafpígitos) m (feminine αναυπήγητη, neuter αναυπήγητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναυπήγητος (anafpígitos) | αναυπήγητη (anafpígiti) | αναυπήγητο (anafpígito) | αναυπήγητοι (anafpígitoi) | αναυπήγητες (anafpígites) | αναυπήγητα (anafpígita) | |
| genitive | αναυπήγητου (anafpígitou) | αναυπήγητης (anafpígitis) | αναυπήγητου (anafpígitou) | αναυπήγητων (anafpígiton) | αναυπήγητων (anafpígiton) | αναυπήγητων (anafpígiton) | |
| accusative | αναυπήγητο (anafpígito) | αναυπήγητη (anafpígiti) | αναυπήγητο (anafpígito) | αναυπήγητους (anafpígitous) | αναυπήγητες (anafpígites) | αναυπήγητα (anafpígita) | |
| vocative | αναυπήγητε (anafpígite) | αναυπήγητη (anafpígiti) | αναυπήγητο (anafpígito) | αναυπήγητοι (anafpígitoi) | αναυπήγητες (anafpígites) | αναυπήγητα (anafpígita) | |