ανασκολόπιση

Greek

Noun

ανασκολόπιση • (anaskolópisi) f (plural ανασκολοπίσεις)

1. impalement

   Synonyms: ανασκολοπισμός (anaskolopismós), ανασκολόπισμα (anaskolópisma)

Declension

Declension of ανασκολόπιση

	singular	plural
nominative	ανασκολόπιση (anaskolópisi)	ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)
genitive	ανασκολόπισης (anaskolópisis)	ανασκολοπίσεων (anaskolopíseon)
accusative	ανασκολόπιση (anaskolópisi)	ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)
vocative	ανασκολόπιση (anaskolópisi)	ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)

Older or formal genitive singular: ανασκολοπίσεως (anaskolopíseos)

Related terms

• see: ανασκολοπίζω (anaskolopízo, “to impale”)