αναρρωτικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αναρρωτικός • (anarrotikós) m (feminine αναρρωτική, neuter αναρρωτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναρρωτικός (anarrotikós) | αναρρωτική (anarrotikí) | αναρρωτικό (anarrotikó) | αναρρωτικοί (anarrotikoí) | αναρρωτικές (anarrotikés) | αναρρωτικά (anarrotiká) | |
| genitive | αναρρωτικού (anarrotikoú) | αναρρωτικής (anarrotikís) | αναρρωτικού (anarrotikoú) | αναρρωτικών (anarrotikón) | αναρρωτικών (anarrotikón) | αναρρωτικών (anarrotikón) | |
| accusative | αναρρωτικό (anarrotikó) | αναρρωτική (anarrotikí) | αναρρωτικό (anarrotikó) | αναρρωτικούς (anarrotikoús) | αναρρωτικές (anarrotikés) | αναρρωτικά (anarrotiká) | |
| vocative | αναρρωτικέ (anarrotiké) | αναρρωτική (anarrotikí) | αναρρωτικό (anarrotikó) | αναρρωτικοί (anarrotikoí) | αναρρωτικές (anarrotikés) | αναρρωτικά (anarrotiká) | |
Related terms
[edit]- see: αναρρώνω (anarróno, “to recover”)