αναπόδειχτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αναπόδειχτος • (anapódeichtos) m (feminine αναπόδειχτη, neuter αναπόδειχτο)
- Alternative form of αναπόδεικτος (anapódeiktos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναπόδειχτος (anapódeichtos) | αναπόδειχτη (anapódeichti) | αναπόδειχτο (anapódeichto) | αναπόδειχτοι (anapódeichtoi) | αναπόδειχτες (anapódeichtes) | αναπόδειχτα (anapódeichta) | |
| genitive | αναπόδειχτου (anapódeichtou) | αναπόδειχτης (anapódeichtis) | αναπόδειχτου (anapódeichtou) | αναπόδειχτων (anapódeichton) | αναπόδειχτων (anapódeichton) | αναπόδειχτων (anapódeichton) | |
| accusative | αναπόδειχτο (anapódeichto) | αναπόδειχτη (anapódeichti) | αναπόδειχτο (anapódeichto) | αναπόδειχτους (anapódeichtous) | αναπόδειχτες (anapódeichtes) | αναπόδειχτα (anapódeichta) | |
| vocative | αναπόδειχτε (anapódeichte) | αναπόδειχτη (anapódeichti) | αναπόδειχτο (anapódeichto) | αναπόδειχτοι (anapódeichtoi) | αναπόδειχτες (anapódeichtes) | αναπόδειχτα (anapódeichta) | |