αναπολώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀναπολῶ (anapolô), contracted form of ἀναπολέω (anapoléō, “to go over again”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.poˈlo/
• Hyphenation: α‧να‧πο‧λώ

Verb

αναπολώ • (anapoló) (past αναπόλησα, passive —)

1. to recall, recollect
2. to reminisce, look back

Conjugation

αναπολώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αναπολώ	αναπολήσω
2 sg	αναπολείς	αναπολήσεις
3 sg	αναπολεί	αναπολήσει
1 pl	αναπολούμε	αναπολήσουμε, [-ομε]
2 pl	αναπολείτε	αναπολήσετε
3 pl	αναπολούν(ε)	αναπολήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αναπολούσα	αναπόλησα
2 sg	αναπολούσες	αναπόλησες
3 sg	αναπολούσε	αναπόλησε
1 pl	αναπολούσαμε	αναπολήσαμε
2 pl	αναπολούσατε	αναπολήσατε
3 pl	αναπολούσαν(ε)	αναπόλησαν, αναπολήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αναπολώ ➤	θα αναπολήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναπολείς, …	θα αναπολήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναπολήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναπολήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναπολήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αναπόλησε
2 pl	αναπολείτε	αναπολήστε
Other forms
Active present participle ➤	αναπολώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αναπολήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αναπολήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αναπόληση f (anapólisi, “recollection”)