Jump to content

ανακρεόντειος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

ανακρεόντειος (anakreónteiosm (feminine ανακρεόντεια, neuter ανακρεόντειο)

  1. relating to the poet Anacreon (notable for Bacchanalian poetry)
  2. (el, by extension) Bacchanalian (of poetry)

Declension

[edit]
Declension of ανακρεόντειος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανακρεόντειος (anakreónteios) ανακρεόντεια (anakreónteia) ανακρεόντειο (anakreónteio) ανακρεόντειοι (anakreónteioi) ανακρεόντειες (anakreónteies) ανακρεόντεια (anakreónteia)
genitive ανακρεόντειου (anakreónteiou) ανακρεόντειας (anakreónteias) ανακρεόντειου (anakreónteiou) ανακρεόντειων (anakreónteion) ανακρεόντειων (anakreónteion) ανακρεόντειων (anakreónteion)
accusative ανακρεόντειο (anakreónteio) ανακρεόντεια (anakreónteia) ανακρεόντειο (anakreónteio) ανακρεόντειους (anakreónteious) ανακρεόντειες (anakreónteies) ανακρεόντεια (anakreónteia)
vocative ανακρεόντειε (anakreónteie) ανακρεόντεια (anakreónteia) ανακρεόντειο (anakreónteio) ανακρεόντειοι (anakreónteioi) ανακρεόντειες (anakreónteies) ανακρεόντεια (anakreónteia)
[edit]