αναθύμηση

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Noun

[edit]

αναθύμηση (anathýmisif (uncountable)

  1. recollection, remembrance

Declension

[edit]
singular
nominative αναθύμηση (anathýmisi)
genitive αναθύμησης (anathýmisis)
accusative αναθύμηση (anathýmisi)
vocative αναθύμηση (anathýmisi)
[edit]

Further reading

[edit]