Jump to content

αναθηματικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

αναθηματικός (anathimatikósm (feminine αναθηματική, neuter αναθηματικό)

  1. dedicatory, votive

Declension

[edit]
Declension of αναθηματικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αναθηματικός (anathimatikós) αναθηματική (anathimatikí) αναθηματικό (anathimatikó) αναθηματικοί (anathimatikoí) αναθηματικές (anathimatikés) αναθηματικά (anathimatiká)
genitive αναθηματικού (anathimatikoú) αναθηματικής (anathimatikís) αναθηματικού (anathimatikoú) αναθηματικών (anathimatikón) αναθηματικών (anathimatikón) αναθηματικών (anathimatikón)
accusative αναθηματικό (anathimatikó) αναθηματική (anathimatikí) αναθηματικό (anathimatikó) αναθηματικούς (anathimatikoús) αναθηματικές (anathimatikés) αναθηματικά (anathimatiká)
vocative αναθηματικέ (anathimatiké) αναθηματική (anathimatikí) αναθηματικό (anathimatikó) αναθηματικοί (anathimatikoí) αναθηματικές (anathimatikés) αναθηματικά (anathimatiká)
[edit]