αναδίφηση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]αναδίφηση • (anadífisi) f (plural αναδιφήσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναδίφηση (anadífisi) | αναδιφήσεις (anadifíseis) |
| genitive | αναδίφησης (anadífisis) | αναδιφήσεων (anadifíseon) |
| accusative | αναδίφηση (anadífisi) | αναδιφήσεις (anadifíseis) |
| vocative | αναδίφηση (anadífisi) | αναδιφήσεις (anadifíseis) |
Older or formal genitive singular: αναδιφήσεως (anadifíseos)
Related terms
[edit]- αναδιφώ (anadifó, “to rummage, to scrutinise”)