αναίμαχτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αναίμαχτος • (anaímachtos) m (feminine αναίμαχτη, neuter αναίμαχτο)
- Alternative form of αναίμακτος (anaímaktos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναίμαχτος (anaímachtos) | αναίμαχτη (anaímachti) | αναίμαχτο (anaímachto) | αναίμαχτοι (anaímachtoi) | αναίμαχτες (anaímachtes) | αναίμαχτα (anaímachta) | |
| genitive | αναίμαχτου (anaímachtou) | αναίμαχτης (anaímachtis) | αναίμαχτου (anaímachtou) | αναίμαχτων (anaímachton) | αναίμαχτων (anaímachton) | αναίμαχτων (anaímachton) | |
| accusative | αναίμαχτο (anaímachto) | αναίμαχτη (anaímachti) | αναίμαχτο (anaímachto) | αναίμαχτους (anaímachtous) | αναίμαχτες (anaímachtes) | αναίμαχτα (anaímachta) | |
| vocative | αναίμαχτε (anaímachte) | αναίμαχτη (anaímachti) | αναίμαχτο (anaímachto) | αναίμαχτοι (anaímachtoi) | αναίμαχτες (anaímachtes) | αναίμαχτα (anaímachta) | |