ανίερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνίερος (aníeros), from ἱερός (hierós, “godly, supernatural”).

Adjective

ανίερος • (aníeros) m (feminine ανίερη, neuter ανίερο)

1. profane, sacrilegious
2. ungodly, impious
3. unhallowed, unholy

Declension

Declension of ανίερος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανίερος (aníeros)	ανίερη (aníeri)	ανίερο (aníero)		ανίεροι (aníeroi)	ανίερες (aníeres)	ανίερα (aníera)
genitive	ανίερου (aníerou)	ανίερης (aníeris)	ανίερου (aníerou)		ανίερων (aníeron)	ανίερων (aníeron)	ανίερων (aníeron)
accusative	ανίερο (aníero)	ανίερη (aníeri)	ανίερο (aníero)		ανίερους (aníerous)	ανίερες (aníeres)	ανίερα (aníera)
vocative	ανίερε (aníere)	ανίερη (aníeri)	ανίερο (aníero)		ανίεροι (aníeroi)	ανίερες (aníeres)	ανίερα (aníera)