ανία

See also: ἀνία

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀνία (anía) & Semantic loan from French ennui.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈni.a/ compare to άνοια (ánoia)
• Hyphenation: α‧νί‧α

Noun

ανία • (anía) f (uncountable)

1. boredom, tedium, ennui
   • 1956, Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος:

     [...] κι ο Μάνος, για να διασκεδάσει την ανία του άρχισε να περιεργάζεται τους δέκα ανθρώπους του σαλονιού.

     [...] ki o Mános, gia na diaskedásei tin anía tou árchise na periergázetai tous déka anthrópous tou salonioú.

     [...] and Manos, in order to disperse his boredom, he began to scrutinize the ten people in the living room.

Declension

Declension of ανία

	singular	plural
nominative	ανία (anía)	ανίες (aníes)
genitive	ανίας (anías)	ανιών (anión)
accusative	ανία (anía)	ανίες (aníes)
vocative	ανία (anía)	ανίες (aníes)

Usually in the singular.

Related terms

• ανιαρά (aniará, “tediously, boringly”, adverb)
• ανιαρός (aniarós, “boring, tedious”, adjective)
• ανιαρότητα f (aniarótita, “dullness, boredom”)

Further reading

• ανία - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language
• ανία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language