ανήλικος

Greek

Adjective

ανήλικος • (anílikos) m (feminine ανήλική, neuter ανήλικο)

1. underage, minor

Declension

Declension of ανήλικος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανήλικος (anílikos)	ανήλικη (aníliki)	ανήλικο (aníliko)		ανήλικοι (anílikoi)	ανήλικες (anílikes)	ανήλικα (anílika)
genitive	ανήλικου (anílikou)	ανήλικης (anílikis)	ανήλικου (anílikou)		ανήλικων (anílikon)	ανήλικων (anílikon)	ανήλικων (anílikon)
accusative	ανήλικο (aníliko)	ανήλικη (aníliki)	ανήλικο (aníliko)		ανήλικους (anílikous)	ανήλικες (anílikes)	ανήλικα (anílika)
vocative	ανήλικε (anílike)	ανήλικη (aníliki)	ανήλικο (aníliko)		ανήλικοι (anílikoi)	ανήλικες (anílikes)	ανήλικα (anílika)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήλικος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήλικος, etc.)

Related terms

• ανηλικιότητα f (anilikiótita, “minority”)

 

Noun

ανήλικος • (anílikos) m (plural ανήλικοι)

1. minor, underage

Declension

Declension of ανήλικος

	singular	plural
nominative	ανήλικος (anílikos)	ανήλικοι (anílikoi)
genitive	ανηλίκου (anilíkou)	ανηλίκων (anilíkon)
accusative	ανήλικο (aníliko)	ανηλίκους (anilíkous)
vocative	ανήλικε (anílike)	ανήλικοι (anílikoi)

Synonyms

• (still a minor): παιδί n (paidí, “child”)