ανάποδα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀνὰ πόδα (anà póda).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈnapoða/
• Hyphenation: α‧νά‧πο‧δα

Adverb

ανάποδα • (anápoda)

1. (nautical) astern
2. backwards, the wrong way

   Synonym: από την ανάποδη (apó tin anápodi)

   ολοταχώς ανάποδα! ― olotachós anápoda! ― full astern!

   παίρνω ανάποδα ― paírno anápoda ― to take something the wrong way

   ξυπνάω ανάποδα ― xypnáo anápoda ― to get up on the wrong side of bed

   μου έρχονται όλα ανάποδα ― mou érchontai óla anápoda ― everything goes wrong for me

   κάνω κάτι ανάποδα ― káno káti anápoda ― to put the cart before the horse, to do something ass-backwards

   Οδηγούσε στον αυτοκινητόδρομο ανάποδα και παραλίγο να σκοτωθεί.

   Odigoúse ston aftokinitódromo anápoda kai paralígo na skototheí.

   He was driving the wrong way down the motorway and nearly got killed.

3. upside down

   Κρεμάστηκα ανάποδα από το δέντρο. ― Kremástika anápoda apó to déntro. ― I hung down upside down from the tree.

4. (of clothes) inside out

   Είχα περάσει σχεδόν ολόκληρη την ημέρα προτού αντιλήφθηκα ότι φορούσα το πουκάμισο ανάποδα.

   Eícha perásei schedón olókliri tin iméra protoú antilífthika óti foroúsa to poukámiso anápoda.

   I had gone almost the entire day before I realised my shirt was on inside out.

Antonyms

• (antonym(s) of “the right way”): σωστά (sostá), κανονικά (kanoniká)
• (antonym(s) of “right side up, of clothes”): από την καλή (apó tin kalí)

Derived terms

• αναποδογυρίζω (anapodogyrízo, “to overturn, to capsize”)

Adjective

ανάποδα • (anápoda)

1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of ανάποδος (anápodos).