αμύητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αμύητος • (amýitos) m (feminine αμύητη, neuter αμύητο)
- uninitiated
- (by extension) ignorant
- (as a noun) layperson
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμύητος (amýitos) | αμύητη (amýiti) | αμύητο (amýito) | αμύητοι (amýitoi) | αμύητες (amýites) | αμύητα (amýita) | |
| genitive | αμύητου (amýitou) | αμύητης (amýitis) | αμύητου (amýitou) | αμύητων (amýiton) | αμύητων (amýiton) | αμύητων (amýiton) | |
| accusative | αμύητο (amýito) | αμύητη (amýiti) | αμύητο (amýito) | αμύητους (amýitous) | αμύητες (amýites) | αμύητα (amýita) | |
| vocative | αμύητε (amýite) | αμύητη (amýiti) | αμύητο (amýito) | αμύητοι (amýitoi) | αμύητες (amýites) | αμύητα (amýita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμύητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμύητος, etc.)
Derived terms
[edit]- αμύητοι m pl (amýitoi, “laity”)