αμόνοιαστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αμόνοιαστος • (amónoiastos) m (feminine αμόνοιαστη, neuter αμόνοιαστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμόνοιαστος (amónoiastos) | αμόνοιαστη (amónoiasti) | αμόνοιαστο (amónoiasto) | αμόνοιαστοι (amónoiastoi) | αμόνοιαστες (amónoiastes) | αμόνοιαστα (amónoiasta) | |
| genitive | αμόνοιαστου (amónoiastou) | αμόνοιαστης (amónoiastis) | αμόνοιαστου (amónoiastou) | αμόνοιαστων (amónoiaston) | αμόνοιαστων (amónoiaston) | αμόνοιαστων (amónoiaston) | |
| accusative | αμόνοιαστο (amónoiasto) | αμόνοιαστη (amónoiasti) | αμόνοιαστο (amónoiasto) | αμόνοιαστους (amónoiastous) | αμόνοιαστες (amónoiastes) | αμόνοιαστα (amónoiasta) | |
| vocative | αμόνοιαστε (amónoiaste) | αμόνοιαστη (amónoiasti) | αμόνοιαστο (amónoiasto) | αμόνοιαστοι (amónoiastoi) | αμόνοιαστες (amónoiastes) | αμόνοιαστα (amónoiasta) | |
Related terms
[edit]- see: μονοιάζω (monoiázo, “to reconcile, to live in harmony”)