αμνήμων
Greek
[edit]Adjective
[edit]αμνήμων • (amnímon) m (feminine αμνήμων, neuter αμνήμον)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμνήμων (amnímon) | αμνήμων (amnímon) | αμνήμον (amnímon) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονα (amnímona) | |
| genitive | αμνήμονος (amnímonos) | αμνήμονος (amnímonos) | αμνήμονος (amnímonos) | αμνημόνων (amnimónon) | αμνημόνων (amnimónon) | αμνημόνων (amnimónon) | |
| accusative | αμνήμονα (amnímona) | αμνήμονα (amnímona) | αμνήμον (amnímon) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονα (amnímona) | |
| vocative | αμνήμων (amnímon) αμνήμονα (amnímona) |
αμνήμων (amnímon) | αμνήμον (amnímon) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονες (amnímones) | αμνήμονα (amnímona) | |
Related terms
[edit]- see: μνήμη f (mními, “memory”)