αληθεύω
Appearance
See also: ἀληθεύω
Greek
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]αληθεύω • (alithévo) (past αλήθεψα) & rare passive αληθεύομαι
- (in the present and imperfect tense, mainly impersonal)
- (literature, rarely in other forms)
- (transitive) to prove to be true
- (intransitive, passive voice) to be realized
Conjugation
[edit]αληθεύω αληθεύομαι (rare passive)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | αληθεύω | αληθέψω | αληθεύομαι | αληθευτώ |
2 sg | αληθεύεις | αληθέψεις | αληθεύεσαι | αληθευτείς |
3 sg | αληθεύει1 | αληθέψει | αληθεύεται | αληθευτεί |
1 pl | αληθεύουμε, [‑ομε] | αληθέψουμε, [‑ομε] | αληθευόμαστε | αληθευτούμε |
2 pl | αληθεύετε | αληθέψετε | αληθεύεστε, αληθευόσαστε | αληθευτείτε |
3 pl | αληθεύουν(ε) | αληθέψουν(ε) | αληθεύονται | αληθευτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | αλήθευα | αλήθεψα | αληθευόμουν(α) | αληθεύτηκα |
2 sg | αλήθευες | αλήθεψες | αληθευόσουν(α) | αληθεύτηκες |
3 sg | αλήθευε1 | αλήθεψε | αληθευόταν(ε) | αληθεύτηκε |
1 pl | αληθεύαμε | αληθέψαμε | αληθευόμασταν, (‑όμαστε) | αληθευτήκαμε |
2 pl | αληθεύατε | αληθέψατε | αληθευόσασταν, (‑όσαστε) | αληθευτήκατε |
3 pl | αλήθευαν, αληθεύαν(ε) | αλήθεψαν, αληθέψαν(ε) | αληθεύονταν, (αληθευόντουσαν) | αληθεύτηκαν, αληθευτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα αληθεύω ➤ | θα αληθέψω ➤ | θα αληθεύομαι ➤ | θα αληθευτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αληθεύεις, … | θα αληθέψεις, … | θα αληθεύεσαι, … | θα αληθευτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αληθέψει έχω, έχεις, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αληθευτεί είμαι, είσαι, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αληθέψει είχα, είχες, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αληθευτεί ήμουν, ήσουν, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αληθέψει θα έχω, θα έχεις, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αληθευτεί θα είμαι, θα είσαι, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | αλήθευε | αλήθεψε | — | αληθέψου |
2 pl | αληθεύετε | αληθέψτε | αληθεύεστε | αληθευτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | αληθεύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας αληθέψει ➤ | αληθευμένος, ‑η, ‑o3 [αληθεμένος, ‑η, ‑o] ➤ | ||
Nonfinite form➤ | αληθέψει | αληθευτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. See impersonal 3rd person verb: αληθεύει (alithévei) 3. Passive perfect participle as in Goup 'δημοσιεύω' ending in -ευμένος • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- see: αλήθεια f (alítheia, “truth”)