αλαζονικός

See also: ἀλαζονικός

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀλαζονικός (alazonikós, “boastful, braggart”), from ἀλαζών (alazṓn, “vagrant; charlatan; pretentious”), stem ἀλαζον- + -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.la.zo.niˈkos/
• Hyphenation: α‧λα‧ζο‧νι‧κός

Adjective

αλαζονικός • (alazonikós) m (feminine αλαζονική, neuter αλαζονικό)

1. conceited, haughty, arrogant

Declension

Declension of αλαζονικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αλαζονικός (alazonikós)	αλαζονική (alazonikí)	αλαζονικό (alazonikó)		αλαζονικοί (alazonikoí)	αλαζονικές (alazonikés)	αλαζονικά (alazoniká)
genitive	αλαζονικού (alazonikoú)	αλαζονικής (alazonikís)	αλαζονικού (alazonikoú)		αλαζονικών (alazonikón)	αλαζονικών (alazonikón)	αλαζονικών (alazonikón)
accusative	αλαζονικό (alazonikó)	αλαζονική (alazonikí)	αλαζονικό (alazonikó)		αλαζονικούς (alazonikoús)	αλαζονικές (alazonikés)	αλαζονικά (alazoniká)
vocative	αλαζονικέ (alazoniké)	αλαζονική (alazonikí)	αλαζονικό (alazonikó)		αλαζονικοί (alazonikoí)	αλαζονικές (alazonikés)	αλαζονικά (alazoniká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αλαζονικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αλαζονικός, etc.)

Related terms

• αλαζονικά (alazoniká, “arrogantly”)
• αλαζονεία f (alazoneía, “arrogance”)
• and see: αλαζόνας m (alazónas, “arrogant”)