ακύκλωτος

Greek

Adjective

ακύκλωτος • (akýklotos) m (feminine ακύκλωτη, neuter ακύκλωτο)

1. unsurrounded, not encircled

Declension

Declension of ακύκλωτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ακύκλωτος (akýklotos)	ακύκλωτη (akýkloti)	ακύκλωτο (akýkloto)		ακύκλωτοι (akýklotoi)	ακύκλωτες (akýklotes)	ακύκλωτα (akýklota)
genitive	ακύκλωτου (akýklotou)	ακύκλωτης (akýklotis)	ακύκλωτου (akýklotou)		ακύκλωτων (akýkloton)	ακύκλωτων (akýkloton)	ακύκλωτων (akýkloton)
accusative	ακύκλωτο (akýkloto)	ακύκλωτη (akýkloti)	ακύκλωτο (akýkloto)		ακύκλωτους (akýklotous)	ακύκλωτες (akýklotes)	ακύκλωτα (akýklota)
vocative	ακύκλωτε (akýklote)	ακύκλωτη (akýkloti)	ακύκλωτο (akýkloto)		ακύκλωτοι (akýklotoi)	ακύκλωτες (akýklotes)	ακύκλωτα (akýklota)

Related terms

• κυκλώνω (kyklóno, “to encircle”)