ακράτητος

Greek

Adjective

ακράτητος • (akrátitos) m (feminine ακράτητη, neuter ακράτητο)

1. unrestrained, impetuous

Declension

Declension of ακράτητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ακράτητος (akrátitos)	ακράτητη (akrátiti)	ακράτητο (akrátito)		ακράτητοι (akrátitoi)	ακράτητες (akrátites)	ακράτητα (akrátita)
genitive	ακράτητου (akrátitou)	ακράτητης (akrátitis)	ακράτητου (akrátitou)		ακράτητων (akrátiton)	ακράτητων (akrátiton)	ακράτητων (akrátiton)
accusative	ακράτητο (akrátito)	ακράτητη (akrátiti)	ακράτητο (akrátito)		ακράτητους (akrátitous)	ακράτητες (akrátites)	ακράτητα (akrátita)
vocative	ακράτητε (akrátite)	ακράτητη (akrátiti)	ακράτητο (akrátito)		ακράτητοι (akrátitoi)	ακράτητες (akrátites)	ακράτητα (akrátita)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακράτητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακράτητος, etc.)

Related terms

• ακράτεια (akráteia, “incontinence; intemperance”)
• ακρατής (akratís, “incontinent; intemperate”)