ακούνητος

Greek

Adjective

ακούνητος • (akoúnitos) m (feminine ακούνητη, neuter ακούνητο)

1. still, stationary
2. immovable

Declension

Declension of ακούνητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ακούνητος (akoúnitos)	ακούνητη (akoúniti)	ακούνητο (akoúnito)		ακούνητοι (akoúnitoi)	ακούνητες (akoúnites)	ακούνητα (akoúnita)
genitive	ακούνητου (akoúnitou)	ακούνητης (akoúnitis)	ακούνητου (akoúnitou)		ακούνητων (akoúniton)	ακούνητων (akoúniton)	ακούνητων (akoúniton)
accusative	ακούνητο (akoúnito)	ακούνητη (akoúniti)	ακούνητο (akoúnito)		ακούνητους (akoúnitous)	ακούνητες (akoúnites)	ακούνητα (akoúnita)
vocative	ακούνητε (akoúnite)	ακούνητη (akoúniti)	ακούνητο (akoúnito)		ακούνητοι (akoúnitoi)	ακούνητες (akoúnites)	ακούνητα (akoúnita)