ακομμάτιστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ακομμάτιστος • (akommátistos) m (feminine ακομμάτιστη, neuter ακομμάτιστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακομμάτιστος (akommátistos) | ακομμάτιστη (akommátisti) | ακομμάτιστο (akommátisto) | ακομμάτιστοι (akommátistoi) | ακομμάτιστες (akommátistes) | ακομμάτιστα (akommátista) | |
| genitive | ακομμάτιστου (akommátistou) | ακομμάτιστης (akommátistis) | ακομμάτιστου (akommátistou) | ακομμάτιστων (akommátiston) | ακομμάτιστων (akommátiston) | ακομμάτιστων (akommátiston) | |
| accusative | ακομμάτιστο (akommátisto) | ακομμάτιστη (akommátisti) | ακομμάτιστο (akommátisto) | ακομμάτιστους (akommátistous) | ακομμάτιστες (akommátistes) | ακομμάτιστα (akommátista) | |
| vocative | ακομμάτιστε (akommátiste) | ακομμάτιστη (akommátisti) | ακομμάτιστο (akommátisto) | ακομμάτιστοι (akommátistoi) | ακομμάτιστες (akommátistes) | ακομμάτιστα (akommátista) | |
See also
[edit]- compare with: ακομμάτιαστος (akommátiastos, “whole”)