ακάθεκτος

Greek

Adjective

ακάθεκτος • (akáthektos) m (feminine ακάθεκτη, neuter ακάθεκτο)

1. impetuous, uncurbed, headlong
2. uncontrollable,
3. impetuous, fierce

Declension

Declension of ακάθεκτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ακάθεκτος (akáthektos)	ακάθεκτη (akáthekti)	ακάθεκτο (akáthekto)		ακάθεκτοι (akáthektoi)	ακάθεκτες (akáthektes)	ακάθεκτα (akáthekta)
genitive	ακάθεκτου (akáthektou)	ακάθεκτης (akáthektis)	ακάθεκτου (akáthektou)		ακάθεκτων (akáthekton)	ακάθεκτων (akáthekton)	ακάθεκτων (akáthekton)
accusative	ακάθεκτο (akáthekto)	ακάθεκτη (akáthekti)	ακάθεκτο (akáthekto)		ακάθεκτους (akáthektous)	ακάθεκτες (akáthektes)	ακάθεκτα (akáthekta)
vocative	ακάθεκτε (akáthekte)	ακάθεκτη (akáthekti)	ακάθεκτο (akáthekto)		ακάθεκτοι (akáthektoi)	ακάθεκτες (akáthektes)	ακάθεκτα (akáthekta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακάθεκτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακάθεκτος, etc.)