αιτιατό
Greek
[edit]Noun
[edit]αιτιατό • (aitiató) n (plural αιτιατά)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αιτιατό (aitiató) | αιτιατά (aitiatá) |
| genitive | αιτιατού (aitiatoú) | αιτιατών (aitiatón) |
| accusative | αιτιατό (aitiató) | αιτιατά (aitiatá) |
| vocative | αιτιατό (aitiató) | αιτιατά (aitiatá) |
Related terms
[edit]- αίτιο και αιτιατό f (aítio kai aitiató, “cause and effect”)
Adjective
[edit]αιτιατό • (aitiató)
- accusative masculine singular of αιτιατός (aitiatós)
- nominative/accusative/vocative neuter singular of αιτιατός (aitiatós)