αθέμιτος

Greek

Adjective

αθέμιτος • (athémitos) m (feminine αθέμιτη, neuter αθέμιτο)

1. against established social custom, immoral, unfair
2. illegal, unlawful

Declension

Declension of αθέμιτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αθέμιτος (athémitos)	αθέμιτη (athémiti)	αθέμιτο (athémito)		αθέμιτοι (athémitoi)	αθέμιτες (athémites)	αθέμιτα (athémita)
genitive	αθέμιτου (athémitou)	αθέμιτης (athémitis)	αθέμιτου (athémitou)		αθέμιτων (athémiton)	αθέμιτων (athémiton)	αθέμιτων (athémiton)
accusative	αθέμιτο (athémito)	αθέμιτη (athémiti)	αθέμιτο (athémito)		αθέμιτους (athémitous)	αθέμιτες (athémites)	αθέμιτα (athémita)
vocative	αθέμιτε (athémite)	αθέμιτη (athémiti)	αθέμιτο (athémito)		αθέμιτοι (athémitoi)	αθέμιτες (athémites)	αθέμιτα (athémita)