αθέατος

Greek

Adjective

αθέατος • (athéatos) m (feminine αθέατη, neuter αθέατο)

1. invisible, out of sight, secret, unseen

   η αθέατη πλευρά της Σελήνης (the unseen side of the moon)

Declension

Declension of αθέατος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αθέατος •	αθέατη •	αθέατο •	αθέατοι •	αθέατες •	αθέατα •
genitive	αθέατου •	αθέατης •	αθέατου •	αθέατων •	αθέατων •	αθέατων •
accusative	αθέατο •	αθέατη •	αθέατο •	αθέατους •	αθέατες •	αθέατα •
vocative	αθέατε •	αθέατη •	αθέατο •	αθέατοι •	αθέατες •	αθέατα •

Related terms

• and see: θέατρο n (théatro, “theatre”)
• θεατός (theatós, “visible”)