αθέατος

Greek

Adjective

αθέατος • (athéatos) m (feminine αθέατη, neuter αθέατο)

1. invisible, out of sight, secret, unseen

   η αθέατη πλευρά της Σελήνης (the unseen side of the moon)

Declension

Declension of αθέατος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αθέατος (athéatos)	αθέατη (athéati)	αθέατο (athéato)		αθέατοι (athéatoi)	αθέατες (athéates)	αθέατα (athéata)
genitive	αθέατου (athéatou)	αθέατης (athéatis)	αθέατου (athéatou)		αθέατων (athéaton)	αθέατων (athéaton)	αθέατων (athéaton)
accusative	αθέατο (athéato)	αθέατη (athéati)	αθέατο (athéato)		αθέατους (athéatous)	αθέατες (athéates)	αθέατα (athéata)
vocative	αθέατε (athéate)	αθέατη (athéati)	αθέατο (athéato)		αθέατοι (athéatoi)	αθέατες (athéates)	αθέατα (athéata)

Related terms

• and see: θέατρο n (théatro, “theatre”)
• θεατός (theatós, “visible”)