αδόκιμος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδόκιμος • (adókimos) m (feminine αδόκιμη, neuter αδόκιμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδόκιμος (adókimos) | αδόκιμη (adókimi) | αδόκιμο (adókimo) | αδόκιμοι (adókimoi) | αδόκιμες (adókimes) | αδόκιμα (adókima) | |
| genitive | αδόκιμου (adókimou) | αδόκιμης (adókimis) | αδόκιμου (adókimou) | αδόκιμων (adókimon) | αδόκιμων (adókimon) | αδόκιμων (adókimon) | |
| accusative | αδόκιμο (adókimo) | αδόκιμη (adókimi) | αδόκιμο (adókimo) | αδόκιμους (adókimous) | αδόκιμες (adókimes) | αδόκιμα (adókima) | |
| vocative | αδόκιμε (adókime) | αδόκιμη (adókimi) | αδόκιμο (adókimo) | αδόκιμοι (adókimoi) | αδόκιμες (adókimes) | αδόκιμα (adókima) | |