αδιαχώρητος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιαχώρητος • (adiachóritos) m (feminine αδιαχώρητη, neuter αδιαχώρητο)
- (physics) cannot occupy a space with another (property)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιαχώρητος (adiachóritos) | αδιαχώρητη (adiachóriti) | αδιαχώρητο (adiachórito) | αδιαχώρητοι (adiachóritoi) | αδιαχώρητες (adiachórites) | αδιαχώρητα (adiachórita) | |
| genitive | αδιαχώρητου (adiachóritou) | αδιαχώρητης (adiachóritis) | αδιαχώρητου (adiachóritou) | αδιαχώρητων (adiachóriton) | αδιαχώρητων (adiachóriton) | αδιαχώρητων (adiachóriton) | |
| accusative | αδιαχώρητο (adiachórito) | αδιαχώρητη (adiachóriti) | αδιαχώρητο (adiachórito) | αδιαχώρητους (adiachóritous) | αδιαχώρητες (adiachórites) | αδιαχώρητα (adiachórita) | |
| vocative | αδιαχώρητε (adiachórite) | αδιαχώρητη (adiachóriti) | αδιαχώρητο (adiachórito) | αδιαχώρητοι (adiachóritoi) | αδιαχώρητες (adiachórites) | αδιαχώρητα (adiachórita) | |