αδιαγούμιστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιαγούμιστος • (adiagoúmistos) m (feminine αδιαγούμιστη, neuter αδιαγούμιστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιαγούμιστος (adiagoúmistos) | αδιαγούμιστη (adiagoúmisti) | αδιαγούμιστο (adiagoúmisto) | αδιαγούμιστοι (adiagoúmistoi) | αδιαγούμιστες (adiagoúmistes) | αδιαγούμιστα (adiagoúmista) | |
| genitive | αδιαγούμιστου (adiagoúmistou) | αδιαγούμιστης (adiagoúmistis) | αδιαγούμιστου (adiagoúmistou) | αδιαγούμιστων (adiagoúmiston) | αδιαγούμιστων (adiagoúmiston) | αδιαγούμιστων (adiagoúmiston) | |
| accusative | αδιαγούμιστο (adiagoúmisto) | αδιαγούμιστη (adiagoúmisti) | αδιαγούμιστο (adiagoúmisto) | αδιαγούμιστους (adiagoúmistous) | αδιαγούμιστες (adiagoúmistes) | αδιαγούμιστα (adiagoúmista) | |
| vocative | αδιαγούμιστε (adiagoúmiste) | αδιαγούμιστη (adiagoúmisti) | αδιαγούμιστο (adiagoúmisto) | αδιαγούμιστοι (adiagoúmistoi) | αδιαγούμιστες (adiagoúmistes) | αδιαγούμιστα (adiagoúmista) | |
Alternative forms
[edit]- αδιαγούμητος (adiagoúmitos)
Synonyms
[edit]- see: ασύλητος (asýlitos)