αδηφάγος

See also: ἀδηφάγος

Greek

Adjective

αδηφάγος • (adifágos) m (feminine αδηφάγος or αδηφάγα, neuter αδηφάγο)

1. greedy
2. gluttonous, voracious
3. insatiable

Declension

Declension of αδηφάγος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αδηφάγος (adifágos)	αδηφάγος (adifágos) αδηφάγα (adifága)	αδηφάγο (adifágo)		αδηφάγοι (adifágoi)	αδηφάγοι (adifágoi) αδηφάγες (adifáges)	αδηφάγα (adifága)
genitive	αδηφάγου (adifágou)	αδηφάγου (adifágou) αδηφάγας (adifágas)	αδηφάγου (adifágou)		αδηφάγων (adifágon)	αδηφάγων (adifágon)	αδηφάγων (adifágon)
accusative	αδηφάγο (adifágo)	αδηφάγο (adifágo) αδηφάγα (adifága)	αδηφάγο (adifágo)		αδηφάγους (adifágous)	αδηφάγους (adifágous) αδηφάγες (adifáges)	αδηφάγα (adifága)
vocative	αδηφάγε (adifáge)	αδηφάγε (adifáge) αδηφάγα (adifága)	αδηφάγο (adifágo)		αδηφάγοι (adifágoi)	αδηφάγοι (adifágoi) αδηφάγες (adifáges)	αδηφάγα (adifága)

Related terms

• see: φαγητό n (fagitó, “food”)