αδειούχος

Greek

Adjective

αδειούχος • (adeioúchos) m (feminine αδειούχος or αδειούχα, neuter αδειούχο)

1. on leave, on furlough
2. licensed

Declension

Declension of αδειούχος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αδειούχος (adeioúchos)	αδειούχος (adeioúchos) αδειούχα (adeioúcha)	αδειούχο (adeioúcho)		αδειούχοι (adeioúchoi)	αδειούχοι (adeioúchoi) αδειούχες (adeioúches)	αδειούχα (adeioúcha)
genitive	αδειούχου (adeioúchou)	αδειούχου (adeioúchou) αδειούχας (adeioúchas)	αδειούχου (adeioúchou)		αδειούχων (adeioúchon)	αδειούχων (adeioúchon)	αδειούχων (adeioúchon)
accusative	αδειούχο (adeioúcho)	αδειούχο (adeioúcho) αδειούχα (adeioúcha)	αδειούχο (adeioúcho)		αδειούχους (adeioúchous)	αδειούχους (adeioúchous) αδειούχες (adeioúches)	αδειούχα (adeioúcha)
vocative	αδειούχε (adeioúche)	αδειούχε (adeioúche) αδειούχα (adeioúcha)	αδειούχο (adeioúcho)		αδειούχοι (adeioúchoi)	αδειούχοι (adeioúchoi) αδειούχες (adeioúches)	αδειούχα (adeioúcha)

Derived terms

see: άδεια f (ádeia, “licence”)