αδίδακτος

Greek

Alternative forms

• αδίδαχτος (adídachtos)

Adjective

αδίδακτος • (adídaktos) m (feminine αδίδακτη, neuter αδίδακτο)

1. untaught, unseen

Declension

Declension of αδίδακτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αδίδακτος (adídaktos)	αδίδακτη (adídakti)	αδίδακτο (adídakto)		αδίδακτοι (adídaktoi)	αδίδακτες (adídaktes)	αδίδακτα (adídakta)
genitive	αδίδακτου (adídaktou)	αδίδακτης (adídaktis)	αδίδακτου (adídaktou)		αδίδακτων (adídakton)	αδίδακτων (adídakton)	αδίδακτων (adídakton)
accusative	αδίδακτο (adídakto)	αδίδακτη (adídakti)	αδίδακτο (adídakto)		αδίδακτους (adídaktous)	αδίδακτες (adídaktes)	αδίδακτα (adídakta)
vocative	αδίδακτε (adídakte)	αδίδακτη (adídakti)	αδίδακτο (adídakto)		αδίδακτοι (adídaktoi)	αδίδακτες (adídaktes)	αδίδακτα (adídakta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδίδακτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδίδακτος, etc.)

Related terms

• see: διδάσκω (didásko, “to teach”) and δάσκαλος m (dáskalos, “teacher”)