αγνοούμενος

Greek

Etymology

Present participle of αγνοούμαι (agnooúmai), passive of αγνοώ (agnoó).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɣnoˈu.me.nos/
• Hyphenation: α‧γνο‧ού‧με‧νος

Noun

αγνοούμενος • (agnooúmenos) m (plural αγνοούμενοι, feminine αγνοούμενη)

1. missing person

Declension

Declension of αγνοούμενος

	singular	plural
nominative	αγνοούμενος (agnooúmenos)	αγνοούμενοι (agnooúmenoi)
genitive	αγνοουμένου (agnoouménou)	αγνοουμένων (agnoouménon)
accusative	αγνοούμενο (agnooúmeno)	αγνοουμένους (agnoouménous)
vocative	αγνοούμενε (agnooúmene)	αγνοούμενοι (agnooúmenoi)

Participle

αγνοούμενος • (agnooúmenos) m (feminine αγνοούμενη, neuter αγνοούμενο)

1. missing
2. (military) posted as missing

Declension

Declension of αγνοούμενος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αγνοούμενος (agnooúmenos)	αγνοούμενη (agnooúmeni)	αγνοούμενο (agnooúmeno)		αγνοούμενοι (agnooúmenoi)	αγνοούμενες (agnooúmenes)	αγνοούμενα (agnooúmena)
genitive	αγνοούμενου (agnooúmenou)	αγνοούμενης (agnooúmenis)	αγνοούμενου (agnooúmenou)		αγνοούμενων (agnooúmenon)	αγνοούμενων (agnooúmenon)	αγνοούμενων (agnooúmenon)
accusative	αγνοούμενο (agnooúmeno)	αγνοούμενη (agnooúmeni)	αγνοούμενο (agnooúmeno)		αγνοούμενους (agnooúmenous)	αγνοούμενες (agnooúmenes)	αγνοούμενα (agnooúmena)
vocative	αγνοούμενε (agnooúmene)	αγνοούμενη (agnooúmeni)	αγνοούμενο (agnooúmeno)		αγνοούμενοι (agnooúmenoi)	αγνοούμενες (agnooúmenes)	αγνοούμενα (agnooúmena)

Related terms

• αγνοημένος (agnoïménos, “ignored”, passive perfect participle)

• and see: άγνοια f (ágnoia, “ignorance”)