αγιωτικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αγιωτικός • (agiotikós) m (feminine αγιωτική, neuter αγιωτικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αγιωτικός (agiotikós) | αγιωτική (agiotikí) | αγιωτικό (agiotikó) | αγιωτικοί (agiotikoí) | αγιωτικές (agiotikés) | αγιωτικά (agiotiká) | |
| genitive | αγιωτικού (agiotikoú) | αγιωτικής (agiotikís) | αγιωτικού (agiotikoú) | αγιωτικών (agiotikón) | αγιωτικών (agiotikón) | αγιωτικών (agiotikón) | |
| accusative | αγιωτικό (agiotikó) | αγιωτική (agiotikí) | αγιωτικό (agiotikó) | αγιωτικούς (agiotikoús) | αγιωτικές (agiotikés) | αγιωτικά (agiotiká) | |
| vocative | αγιωτικέ (agiotiké) | αγιωτική (agiotikí) | αγιωτικό (agiotikó) | αγιωτικοί (agiotikoí) | αγιωτικές (agiotikés) | αγιωτικά (agiotiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγιωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγιωτικός, etc.)