αγέννητος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἀγέννητος (agénnētos).
Adjective
[edit]αγέννητος • (agénnitos) m (feminine αγέννητη, neuter αγέννητο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αγέννητος (agénnitos) | αγέννητη (agénniti) | αγέννητο (agénnito) | αγέννητοι (agénnitoi) | αγέννητες (agénnites) | αγέννητα (agénnita) | |
| genitive | αγέννητου (agénnitou) | αγέννητης (agénnitis) | αγέννητου (agénnitou) | αγέννητων (agénniton) | αγέννητων (agénniton) | αγέννητων (agénniton) | |
| accusative | αγέννητο (agénnito) | αγέννητη (agénniti) | αγέννητο (agénnito) | αγέννητους (agénnitous) | αγέννητες (agénnites) | αγέννητα (agénnita) | |
| vocative | αγέννητε (agénnite) | αγέννητη (agénniti) | αγέννητο (agénnito) | αγέννητοι (agénnitoi) | αγέννητες (agénnites) | αγέννητα (agénnita) | |