αβόλευτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αβόλευτος • (avóleftos) m (feminine αβόλευτη, neuter αβόλευτο)
- unemployed (person)
- inconvenient, not arrangeable
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αβόλευτος (avóleftos) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτοι (avóleftoi) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) | |
| genitive | αβόλευτου (avóleftou) | αβόλευτης (avóleftis) | αβόλευτου (avóleftou) | αβόλευτων (avólefton) | αβόλευτων (avólefton) | αβόλευτων (avólefton) | |
| accusative | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτους (avóleftous) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) | |
| vocative | αβόλευτε (avólefte) | αβόλευτη (avólefti) | αβόλευτο (avólefto) | αβόλευτοι (avóleftoi) | αβόλευτες (avóleftes) | αβόλευτα (avólefta) | |