Jump to content

αβοήθητος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

αβοήθητος (avoḯthitosm (feminine αβοήθητη, neuter αβοήθητο)

  1. helpless
  2. unaided, unhelped, unassisted

Declension

[edit]
Declension of αβοήθητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αβοήθητος (avoḯthitos) αβοήθητη (avoḯthiti) αβοήθητο (avoḯthito) αβοήθητοι (avoḯthitoi) αβοήθητες (avoḯthites) αβοήθητα (avoḯthita)
genitive αβοήθητου (avoḯthitou) αβοήθητης (avoḯthitis) αβοήθητου (avoḯthitou) αβοήθητων (avoḯthiton) αβοήθητων (avoḯthiton) αβοήθητων (avoḯthiton)
accusative αβοήθητο (avoḯthito) αβοήθητη (avoḯthiti) αβοήθητο (avoḯthito) αβοήθητους (avoḯthitous) αβοήθητες (avoḯthites) αβοήθητα (avoḯthita)
vocative αβοήθητε (avoḯthite) αβοήθητη (avoḯthiti) αβοήθητο (avoḯthito) αβοήθητοι (avoḯthitoi) αβοήθητες (avoḯthites) αβοήθητα (avoḯthita)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβοήθητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβοήθητος, etc.)

[edit]