ένρινος

Greek

Alternative forms

• έρρινος (érrinos)

Etymology

See έρρινος (érrinos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈen.ri.nos/, [ˈen̪rinos]
• Hyphenation: έν‧ρι‧νος

Adjective

ένρινος • (énrinos) m (feminine έρρινη, neuter έρρινο)

1. (phonetics, phonology) Alternative form of έρρινος (érrinos)

Usage notes

• In polytonic script: ἔνρινος

Declension

Declension of ένρινος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ένρινος (énrinos)	ένρινη (énrini)	ένρινο (énrino)		ένρινοι (énrinoi)	ένρινες (énrines)	ένρινα (énrina)
genitive	ένρινου (énrinou)	ένρινης (énrinis)	ένρινου (énrinou)		ένρινων (énrinon)	ένρινων (énrinon)	ένρινων (énrinon)
accusative	ένρινο (énrino)	ένρινη (énrini)	ένρινο (énrino)		ένρινους (énrinous)	ένρινες (énrines)	ένρινα (énrina)
vocative	ένρινε (énrine)	ένρινη (énrini)	ένρινο (énrino)		ένρινοι (énrinoi)	ένρινες (énrines)	ένρινα (énrina)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ένρινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ένρινος, etc.)

Derived terms

• ένρινα (adverb)
• ενρινότητα f (enrinótita, “nasality”)

Related terms

• ενρίνως (adverb) (Katharevousa)
• ρινικός (rinikós, “nasal”)

• and see: έρρινος (érrinos)