άρρηκτος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἄρρηκτος (árrhēktos)
Adjective
[edit]άρρηκτος • (árriktos) m (feminine άρρηκτη, neuter άρρηκτο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άρρηκτος (árriktos) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτοι (árriktoi) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) | |
| genitive | άρρηκτου (árriktou) | άρρηκτης (árriktis) | άρρηκτου (árriktou) | άρρηκτων (árrikton) | άρρηκτων (árrikton) | άρρηκτων (árrikton) | |
| accusative | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτους (árriktous) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) | |
| vocative | άρρηκτε (árrikte) | άρρηκτη (árrikti) | άρρηκτο (árrikto) | άρρηκτοι (árriktoi) | άρρηκτες (árriktes) | άρρηκτα (árrikta) | |