άρειος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ἄρειος (áreios, “warlike”)
Adjective
[edit]άρειος • (áreios) m (feminine άρεια, neuter άρειο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άρειος (áreios) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειοι (áreioi) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) | |
| genitive | άρειου (áreiou) | άρειας (áreias) | άρειου (áreiou) | άρειων (áreion) | άρειων (áreion) | άρειων (áreion) | |
| accusative | άρειο (áreio) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειους (áreious) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) | |
| vocative | άρειε (áreie) | άρεια (áreia) | άρειο (áreio) | άρειοι (áreioi) | άρειες (áreies) | άρεια (áreia) | |
Further reading
[edit]- άρειος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language