άρατος
Greek
[edit]Adjective
[edit]άρατος • (áratos) m (feminine άρατη, neuter άρατο)
- (chiefly in phrases) vanished
- γίνομαι άρατος ― gínomai áratos ― vanish (into thin air)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άρατος (áratos) | άρατη (árati) | άρατο (árato) | άρατοι (áratoi) | άρατες (árates) | άρατα (árata) | |
| genitive | άρατου (áratou) | άρατης (áratis) | άρατου (áratou) | άρατων (áraton) | άρατων (áraton) | άρατων (áraton) | |
| accusative | άρατο (árato) | άρατη (árati) | άρατο (árato) | άρατους (áratous) | άρατες (árates) | άρατα (árata) | |
| vocative | άρατε (árate) | άρατη (árati) | άρατο (árato) | άρατοι (áratoi) | άρατες (árates) | άρατα (árata) | |