άνους

Greek

Etymology

From ά- (á-, “not”) +‎ νους (nous, “mind”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.nus/
• Hyphenation: ά‧νους

Adjective

άνους • (ánous) m (feminine άνους, neuter άνουν)

1. stupid, dull, brainless

   Synonym: ανόητος (anóitos)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	άνους •	άνους •	άνουν •		άνοες •	άνοες •	άνοα •
genitive	άνου •	άνου •	άνου •		ανόων •	ανόων •	ανόων •
accusative	άνου •	άνου •	άνουν •		άνοες •	άνοες •	άνοα •
vocative	άνους •	άνους •	άνουν •		άνοες •	άνοες •	άνοα •