άνετος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄνετος (ánetos).

Adjective

άνετος • (ánetos) m (feminine άνετη, neuter άνετο)

1. (places) comfortable, spacious
2. (for people) easy-going, relaxed

Declension

Declension of άνετος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άνετος •	άνετη •	άνετο •	άνετοι •	άνετες •	άνετα •
genitive	άνετου •	άνετης •	άνετου •	άνετων •	άνετων •	άνετων •
accusative	άνετο •	άνετη •	άνετο •	άνετους •	άνετες •	άνετα •
vocative	άνετε •	άνετη •	άνετο •	άνετοι •	άνετες •	άνετα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άνετος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άνετος, etc.)

Related terms

• άνεση f (ánesi, “comfort, leisure”)
• άνετα (áneta, “comfortably”)