άμεμπτος

See also: ἄμεμπτος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄμεμπτος (ámemptos).

Adjective

άμεμπτος • (ámemptos) m (feminine άμεμπτη, neuter άμεμπτο)

1. spotless, unblemished
2. blameless, irreproachable, unimpeachable

Declension

Declension of άμεμπτος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	άμεμπτος (ámemptos)	άμεμπτη (ámempti)	άμεμπτο (ámempto)		άμεμπτοι (ámemptoi)	άμεμπτες (ámemptes)	άμεμπτα (ámempta)
genitive	άμεμπτου (ámemptou)	άμεμπτης (ámemptis)	άμεμπτου (ámemptou)		άμεμπτων (ámempton)	άμεμπτων (ámempton)	άμεμπτων (ámempton)
accusative	άμεμπτο (ámempto)	άμεμπτη (ámempti)	άμεμπτο (ámempto)		άμεμπτους (ámemptous)	άμεμπτες (ámemptes)	άμεμπτα (ámempta)
vocative	άμεμπτε (ámempte)	άμεμπτη (ámempti)	άμεμπτο (ámempto)		άμεμπτοι (ámemptoi)	άμεμπτες (ámemptes)	άμεμπτα (ámempta)

Synonyms

• see: άψογος (ápsogos)

Related terms

• μέμφομαι (mémfomai, “to blame”)

Further reading

• άμεμπτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language